Zamek w Piotrowicach Świdnickich

Opis

Usytuowany w północnej części wsi zamek wzniósł około 1585 roku rycerz Jacob von Zedlitz. Znawcy ówczesnego budownictwa uważają, że projektantem i budowniczym obiektu mógł być mistrz włoskiego pochodzenia. Budowę zakończono w 1591 lub 1599 roku. Budowla w stylu renesansowym, na rzucie kwadratu o wymiarach 27,4metra x 29 metrów, z czteroma 3-kondygnacyjnymi wieżami. Strony wschodnia i zachodnia części mieszkalnej - dwukondygnacyjne, 5-cio okienne. Strona czołowa (portal) i północna 7-mio okienne na 1 i 2 piętrze. Czwarta kondygnacja zamku (poddasze) 3 - okienna, narożne 4 wieże o cylindrycznym kształcie, nakryte wysmukłymi stożkowymi dachami. Pierwotnie wieże i dach zamku pokryte były łupkowymi dachówkami. Budowla murowana z kamienia łamanego, podczas remontów ubytki uzupełniane cegłą. Pod cała budowlą łukowe piwnice. Wnętrze zamku trzy traktowe z zachowanymi sklepieniamikolebkowymi i lunetami (parter) Wieże i elewacja frontowa dzielone gzymsami, dawniej dekorowane fryzami sgraffitowymi. Okna prostokątne w prostych obramieniach kamiennych (piaskowiec). Portal zamku - niegdyś bogato zdobiony 16-ma herbami, które wieńczył orzeł cesarski (dwugłowy) ujęty miedzy dwoma gryfami. Łukowe kamienne wejście do budowli bogato rzeźbione - przedstawiające 6 bogiń, prowadziło przez pięcioprzęsłowy most nad fosą, która okalała zamek. Wokół zamku i zabudowań przy zamkowych zachowały się resztki murów i wałów ziemnych.


W początkowym okresie wojny 30-letniej ówczesny właściciel Piotrowic Świdnickich przeniósł się na stałe do Łażan (1622 r.) Pałac przeznaczony jako siedziba zarządców niszczał i ulegał degradacji. W wspomnianym okresie zamek kompletnie splądrowano. Po zniszczeniach budowlę nieznacznie przebudowano i wyremontowano w latach 1698 i 1799. Ponowny remont zamku był w 1894 r. Od strony północnej i północno - wschodniej zachowały się szczątkowe pozostałości przy zamkowego parku z kilkoma starymi dębami i lipami. Wśród przy zamkowych budowli znajduje się: stodoła z roku 1797, oraz budynek dawnego szpitala z roku 1850 (mieszkanie państwa Przeździęków), pozostałe budynki wraz z w/w zabytkowa stodołą - w kompletnej ruinie. Wspomniany wyżej budynek, byłego szpitala został zbudowany przez hr. von Burghaussa, który był znany z filantropi i dobroczynności. Tenże hrabia na terenie wsi pobudował schronisko dla osób starszych wymagających opieki, a nie posiadających rodzin. W okresie po II wojnie światowej zamek pod zarządem OZR p. Jaroszowskich Zakładów Materiałów Ogniotrwałych, a od połowy 1961r. własność PGR - Zakład Łażany. W latach 1946-48 niektóre pomieszczenia zamku zamieszkiwali pracownicy sezonowi. Z braku zainteresowania budowlą przez ówczesnych administratorów - zamek niszczał. 


W latach 60-tych ub. wieku, a następnie w latach 1972 i 1976 próbowano zabezpieczyć ruiny zamku przez rekonstrukcje północno- zachodniej wieży, północnego szczytu ściany i dachu, które uległy zawaleniu w wcześniejszym okresie. Wszystkie wykonane prace na czele z ułożeniem nowego dachu przez PKZ-y, były daremne. Brak opiekuna i zabezpieczenia były łatwym łupem dla wandali. Co cenniejsza kamieniarkę włącznie z zdobieniami rzeźbiarskimi rozkradziono. W bezpośrednim sąsiedztwie zamku za fosą okalającą pozostałości parku rośnie grupa 7 starych dębów. Aktualnym właścicielem jest pan Gerber z Wrocławia, który w tym roku rozpoczął liczne prace remontowe.